کوهن و مقایسة کار علمی با بازی جورچین
تامس کوهن در کتاب ساختار انقلابهای علمی کار علمی را به حل معما تشبیه میکند. او مدعی است کمتر پژوهشی است که به نیازهای حیاتی انسان مربوط باشد و در نهایت پژوهشهای دانشمندان را به بازی جورچین تشبیه میکند.[1] بازی جورچین صرفا کودکان را در یک دور باطل سرگرم میکند و آنها باید مطابق با قواعد بازی به جوابی که از قبل مشخص شده است، برسند. از نظر من این نگاه کوهن به دانش و دانشمند منصفانه نیست و او به دانش و دانشگاه نگاهی تحقیرآمیز دارد. با این حال زمینههایی وجود دارد که طرح نگاه کوهن و پذیرش آن را ممکن کرده است و این تلقی را ایجاد کرده است که دست کم بخشی از پژوهشهای علمی، سرگرمی نخبگان جامعه است.