فلسفه تحلیلی و نهیلیسم

کتاب "پوچگرایی  رایج" اثر بروس ویلشر را انتشارات دانشگاه نیویورک در سال 2002 منتشر کرد. این کتاب نیز نقدی بر فلسفه تحلیلی است.

 ویلشر در این کتاب   فلسفه تحلیلی را تمرینی عملی برای پوچ گرایی می داند. فیلسوفانی که  تمام زمان خود را صرف تحلیل مفاهیم  می کنند از زندگی جدا می شوند و خیلی چیزها را فراموش می کنند یا از دست می دهند. مهمترین چیزی که موضوع اصلی فلسفه است و در فلسفه تحلیلی فراموش می شود خودشناسی است. این فراموشی از نظر ویلشر تدریجی است و به گونه ای است که حتی فراموش کرده ایم چه چیزی را فراموش کرده ایم.

 

وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ ۚ

 

 ویلشر معتقد است در فلسفه باید به شعار خودت را بشناس   برگردیم و به جای بحث از معنای مفاهیم به دنبال ایجاد معنویت و صمیمیت باشیم. او که معتقد است معماهای مفهومی بی نهایت هستند و ما عمر کافی برای حل کردن آنها نداریم  کتاب خود را با این سخن تولستوی آغاز می کند:

 

"در این جهان چیزهای زیادی برای دانستن وجود دارد. اما اینکه چگونه زندگی کنیم تنها چیزی است که اهمیت واقعی دارد"

افراد عادی که از مواجهه با زندگی ترس دارند به مخدر یا سرگرمی های مختلف پناه می برند تا زندگی تمام شود. ویلشر احتمال می دهد پناه بردن به تحلیل مفاهیم نیز ناشی از ترس از رویارویی با زندگی باشد. این ترس با یک ایدئولوژی پنهانی همراه است که خودفریبی را نهادینه می کند.

 

Bruce Wilshire. Fashionable nihilism : a critique of analytic philosophy  State University of New York Press