نقش ما در تحقق آرمانشهر
چگونه می توانم در ایجاد آرمانشهر نقشی داشته باشم؟
به طور کلی ایجاد تحول در فرهنگ کار آسانی نیست و هر طرحی برای مدینه فاضله مخالفینی دارد که شما را به آرمانگرایی و رویاپردازی متهم خواهند کرد. در بین مسیر ممکن است به این دلیل که تغییر محسوسی نمی بینید حرکت و تلاش شما کمتر شود. همچنین بی تفاوتی نخبگان و مدیران نسبت به این طرح ممکن است شما را ناامید کند.
توکل بر خداوند و توسل به ائمه اطهار و وارستگی و زهد شرط نخست موفقیت در این مسیر است. در جهان قدرتهای شیطانی وجود دارند که مخالف هر گونه تحول و رشد هستند. انسان اگر وابسته و اسیر غرائز و خواستههای خود باشد در برابر آنها به سادگی به زانو در می آید و در نهایت در خدمت آنها خواهد بود. هیچ انسانی به تنهایی و بدون توسل به روح و اندیشة انسانهای کامل نمی تواند بر نیروهای شیطانی غلبه کند.
شاید لازم باشد قرنها بگذرد تا بشر به مدینه فاضله برسند. ولی ما در این لحظه از تاریخ باید نقش خود را طوری تعریف کنیم که این زمان کوتاهتر شود و از اینکه نتیجه کار خود را نمی بینیم نگران نباشیم. شاید قرار است ما یک نقطه از مثنوی بلند انسانیت باشیم. اما همین نقطه اگر سر جای خودش نباشد معنای این مثنوی تغییر می کند و ممکن است برای کشف معنای حقیقی به سالها زمان نیاز باشد.
انسانها از افرادی که زندگی شخصی موفقی ندارند الگو نمی گیرند. بنابراین برای ایجاد هر تحولی نخست باید خودمان انسان موفقی باشیم. بنابراین هر گونه موفقیتی در شغل و زندگی شخصی و خانوادگی قدمی در جهت رسیدن به این آرمان است. کسی که زندگی خانوادگی و علمی و اقتصادی آشفته ای دارد نمی تواند مدعی آرمانشهر باشد. رها کردن زندگی شخصی برای رسیدن به این آرمان به منزله نابودی این آرمان است.
در کنار یک زندگی متعارف و موفق زمانهایی اضافی هست که اگر آنها را برای رسیدن به این آرمان صرف کنید به طور قطع در بلند مدت نتیجه محسوسی خواهد داشت. طرفداران وضع موجود برای این زمانها انواع سرگرمی ها را تولید کرده اند که باید در قوانین شخصی خود این سرگرمیها را بر خودمان ممنوع کنیم. اختصاص همین زمانهایی که معمولا تلف می شوند برای رسیدن به این آرمان کافی است و مانع یک زندگی موفق نیز نیست.
از زمانهایی که اغلب تلف می شوند میتوان استفاده زیادی کرد. به عنوان نمونه ترافیک یک فرصت مناسب است. تسلط به دست کم یک زبان بین المللی در ترافیک شهری ممکن است. تشکیل گروههایی اجتماعی و تشکیل گروههای مردم نهاد، نگارش متنهای علمی و مستند و تولید محتواهایی هنری و تاثیرگذار متناسب با همه گروههای سنی و فکری در قالبهای مختلف گام های دیگری است که این راه را کوتاه تر می کند و البته به یک کار تشکیلاتی نیاز دارد.